Wie zijn jullie?
Myriam heeft haar hele loopbaan met hart en ziel gewerkt als verpleegkundige. Gestart in de operatiezaal en op intensive care, vervolgens als nachtverpleegkundig en tenslotte als palliatief verpleegkundige zowel in de thuiszorg als intra- muraal.
Eric had een jarenlange loopbaan in het Wit–Gele kruis en heeft er heel intens de historiek mogen beleven van de thuiszorg in een snelgroeiende organisatie.
Wij zijn nu beiden een viertal jaren met pensioen, maar stilzitten zit er nog niet steeds in…
Wij hebben 4 kinderen, die uiteraard al lang het huis uit zijn, maar ons acht (8!) kleinkinderen hebben gegeven, die ons naast de inherente decibels ook veel levensvreugde bezorgen.
Hoe heb je Stoer Huus leren kennen?
Een drietal jaar geleden hebben wij een voordracht bijgewoond over cohousing. Myriam was meteen enthousiast. Eric bekeek het wat sceptischer: we waren ook nog niet zo lang verhuisd naar een kleinere woning, die we net compleet gerestaureerd hadden en bovendien wilde Eric ook verzekerd zijn van onze privacy.
Het enthousiasme van Myriam werkte evenwel aanstekelijk en vermits er nog geen project in Brugge was, besloten we om het terrein grondig te verkennen. Gelukkig konden we ons vrij snel omringen met enkele boeiende mensen en enkele maanden later werd de vzw Stoer Huus boven de doopvont gehouden.
Waarom wil je er absoluut bij?
Het ongedwongen samen zijn met goede buren; je eigen privé hebben maar bovendien steeds de kans hebben om mensen te ontmoeten; zoals vroeger in een dorp met je buren een leuke babbel of diepgaander gesprek hebben… waar veel kan …. maar niets moet.
Kinderen in de grote binnentuin samen zien spelen, lachen, wenen, fietsen, skeeleren, huppelen, of ook wel eens kattenkwaad uithalen… en er stiekem mee lachen.
’ s Morgens bij de koffie de kranten doornemen met anderen in de villa en’ s avonds, af en toe zorgeloos onze voeten onder tafel schuiven voor een gezamenlijke maaltijd.
Delen in al zijn dimensies zowel van materiele hebbedingen zoals boor-of wasmachine, de tuin en het tuingerief en af en toe een maaltijd, maar ook delen in de vreugden en zorgen met respect voor elkaars privacy … kortom zoals Myriam het zegt ‘ik wil niet verschrompelen in mijn “eigen-dom“.
Wat is jullie steentje voor de groep?
Als ex-onthaalmoeder wil Myriam graag op een kleintje passen dat 's morgens plots ziek blijkt te zijn, of een boterham smeren om vier uur; het toezicht op het huiswerk of als pubers voor hun latijn of grieks een klankbord nodig hebben wil Eric dat graag voor zijn rekening nemen.
Graag willen we mee organiseren aan alles wat leven in de brouwerij kan brengen; een avondje gezelschapspelen…. een vernissage voor de tekeningen van onze kinderen en die van de buren ….een sinterklaasfeest…. een aperitiefconcert op zondagmiddag…
Het kan er nu niet vlug genoeg komen!
